Στη ζωή όπως και στη φύση, η καταιγίδα συχνά χτυπά χωρίς προειδοποίηση. Τον Φεβρουάριο του 2021, μετά από ένα ανόητο ατύχημα, έπρεπε να πάω βιαστικά στο νοσοκομείο για διπλή επέμβαση στον δεξιό μου αστράγαλο. Έξι βίδες, μια πλάκα και μια ανακατασκευή συνδέσμων αργότερα, η νεαρή μου σταδιοδρομία στον υπερμαραθώνιο φαινόταν να έχει τελειώσει πριν καν ξεκινήσει.  

Αποφάσισα να αψηφήσω τις πιθανότητες, να κρατήσω τα έργα στο ημερολόγιο ενώ ξαναμάθαινα να τρέχω με τη νέα μου κατάσταση. Το να ξεκινήσω από την αρχή λίγα μέτρα κάθε φορά μου επέβαλε ταπεινότητα. Η απουσία κίνησης που μου έδωσε δίψα για τρέξιμο όσο ποτέ άλλοτε, σκέφτηκα ότι ένα 660 χλμ. σε χειμερινές συνθήκες γύρω από το Gaspé φαινόταν λογικό έργο... ή σχεδόν!

Ζώντας στο Dodge Grand Caravan μου, μπόρεσα να κάνω την προπόνηση ανύψωσης ενώ κάμπινγκ στους πρόποδες των βουνών. Η ζωή ως «full timer» σε ένα μη μονωμένο όχημα μου επέτρεψε να είμαι σε συνεχή επαφή με τη φύση και να εγκλιματιστώ στο κρύο σταδιακά καθώς το φθινόπωρο μετατράπηκε σε χειμώνα. Ένα μείγμα από μονοπάτια μήκους 2.500 χιλιομέτρων, άσφαλτο και πίστες σε χιονοδρομικό κέντρο θα έχει δοκιμάσει τον ανακατασκευασμένο αστράγαλό μου. «Αν κρατήσει ακόμα μετά από όλα αυτά, θα κρατήσει και για τα υπόλοιπα, είπα στον εαυτό μου.

Στις 6 Ιανουαρίου 2022, τελικά ξεκίνησα για το «μικρό ταξίδι στην Ανατολή» συνοδευόμενος από μια ομάδα υποστήριξης και παραγωγής ντοκιμαντέρ. Ο χειμώνας του Κεμπέκ ήταν σίγουρα εκεί. Μας μάγεψε με την παρουσία του, με τις θερμοκρασίες να πέφτουν κάτω από τα μείον τριάντα πριν από τον άνεμο, που μερικές φορές φυσούσε έως και 100 χλμ./ώρα. Η δυσκολία που έφερε η έκθεση στα στοιχεία αντισταθμίστηκε από την ομορφιά των τοπίων. Καταρράκτες πάγου και χιονισμένες κορυφές, μανιασμένος ωκεανός και πάγος, ανατολές και ηλιοβασιλέματα. όλα ήταν εκεί για να εμπνεύσουν την ψυχή.

Η συντροφικότητα αναπτύχθηκε γρήγορα μέσα στην ομάδα και οι βαθείς δεσμοί σφυρηλατήθηκαν μέσα από την κοινή επιτυχία και τις αντιξοότητες. Γίναμε ένα, καθένας ένα ουσιαστικό μέρος της προόδου της φυλής. Ενας για όλους όλοι γιά έναν. Χωρίς φίλτρο και χωρίς ύπνο τις μεγάλες 13ωρες νύχτες του Γασπιανού μήνα Ιανουαρίου, ξέραμε πώς να κρατάμε την αρμονία και την καλή μας διάθεση. Δεν με γλίτωσε από τις στιγμές ψυχικής κούρασης όπου καμιά φορά ανακατεύονταν θλίψη και εξάντληση, αλλά τι θα ήταν ένας ultra χωρίς αυτά τα τυπικά χαμηλά... Ευτυχώς, η ανάβαση είναι και κλασική!

Σε μια πολυήμερη προσπάθεια αντοχής, η πέψη γίνεται σημαντικό στοιχείο, καθώς είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε τη θερμιδική μας ικανότητα αφομοίωσης. Προσωπικά μου αρέσει να τρώω, αλλά η τεράστια ποσότητα θερμίδων που πρέπει να λαμβάνεις μπορεί να το κάνει δύσκολο με την πάροδο του χρόνου. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντική η επιλογή τροφών που πραγματικά απολαμβάνετε.

Τρέχοντας κατά μέσο όρο 20 ώρες την ημέρα και χρειάζομαι 350-400 θερμίδες την ώρα, έχω καταβροχθίσει αρκετές εκατοντάδες Näak μπαρ στο ταξίδι μου... μεταξύ άλλων! Προκαλώ οποιονδήποτε να κάνει το ίδιο. Πρέπει να ομολογήσω ότι οι τέσσερις διαφορετικές γεύσεις μπόρεσαν να ανταλλάξουν την ασθένεια του τόπου. Δεν αντιμετώπισα καμία πεπτική δυσφορία κατά τη διάρκεια της οδύσσειας μου και αποδίδω αυτή την επιτυχία εν μέρει στην ευκολία στην πέψη των προϊόντων Näak που ήταν ένα σημαντικό εργαλείο σε αυτήν την περιπέτεια. 

Με μεγάλη υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη φτάσαμε στο Sainte-Anne-des-Monts, οκτώ μέρες αργότερα, πίσω στο σημείο αφετηρίας του ταξιδιού μας. Η ομάδα είχε ετοιμάσει μια σειρά αφίξεων-έκπληξη για μένα και με πλημμύρισαν με φτηνή σαμπάνια και ακολούθησε ένα γλέντι με μπύρα μικρού μεγέθους. Ήταν τέλειο, ευχαριστώ ζωή!

Οι πολλαπλές παράμετροι που εμπλέκονται στους πολυήμερους αγώνες με γοήτευσαν χωρίς τέλος. Ως δεύτερη εμπειρία, η πρώτη ήταν μια άλλη περιοδεία στη χερσόνησο Gaspé τον Μάιο του 2020, παρατήρησα μερικά λάθη που έπρεπε να διορθωθούν, όπως καλύτερη διαχείριση του ύπνου ή σεβασμός στη σιωπή όταν είναι απαραίτητο. Ανέκτησα και επέστρεψα στην προπόνηση τρεις εβδομάδες μετά τον τερματισμό, έχω μια διακαή επιθυμία να ξεκινήσω ξανά προς άλλους ορίζοντες. 

Σκοπεύω να τρέξω μόνος μου, αυτόνομα με ένα μικρό καροτσάκι, για αρκετές μέρες, ή και μια εβδομάδα. Θέλω να μάθω τι απαιτεί μια μεγάλη διέλευση χωρίς ανθρώπινη και υλική υποστήριξη. Θα φέρω λοιπόν προμήθειες, έναν υπνόσακο, μια σκηνή και ένα στρώμα ύπνου. Θέλω επίσης να περάσω περισσότερο χρόνο στα βουνά και θα προσπαθήσω να κάνω FKT (Fastest Know Time) στο Gra01 τον Αύγουστο του 2022, κυνηγώντας τον χρόνο του Mathieu Blanchard.

Οι Απαλάχοι είναι όμορφοι και αυτό το μεγάλο έργο μου προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού και φόβου ταυτόχρονα, κάτι που είναι καλό σημάδι! Εν τω μεταξύ, θα συμμετάσχω στα 160 km Gaspesia100 στο Percé στις 17 Ιουνίου 2022 για να πάρω την εκδίκησή μου σε αυτή την πορεία, τη σκηνή του πρώτου μου ultra το 2019. Θα μπορούσατε να πείτε ότι έχω πολλή δουλειά μπροστά μου!

Προσκαλώ όποιον θέλει να εμπλακεί σε μελλοντικές περιπέτειες ή έργα να επικοινωνήσει προσωπικά μαζί μου, θα χαρούμε να συζητήσουμε μαζί σας. Το καλύτερο μέρος αυτής της περιπέτειας είναι οι φιλίες που προέρχονται από τις τρέλες μας και γι' αυτό δεν έχω τελειώσει ακόμα να τις κάνω.