Δεν είναι εύκολο να τρέχεις στα βουνά όταν το χιόνι κάνει τα περισσότερα μονοπάτια αδιάβατα. Για να προετοιμαστώ για τους αγώνες μου, εναλλάσσομαι μεταξύ του σκι και του τρεξίματος δρόμου/πίστας. Δεν ξέρω αν αυτό το μείγμα είναι η ιδανική συνταγή για εκτέλεση, αλλά εδώ είναι τα πλεονεκτήματα που βρίσκω σε αυτό το μείγμα:

1. Ξεκουράστε τις αρθρώσεις και το μυαλό. Η αλλαγή των αθλημάτων μου επιτρέπει να αποφύγω τη μονοτονία και την πλήξη κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Για τον ίδιο προπονητικό φόρτο, μειώνω τον αριθμό των χιλιομέτρων που τρέχω, κάτι που μου επιτρέπει να διατηρήσω τις αρθρώσεις μου και να φτάνω φρέσκος την άνοιξη. τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

2. Συσσωρεύστε το μέγιστο κάθετη πτώση. Η περιήγηση με σκι μου επιτρέπει να ανεβαίνω απότομα σε 500 έως 2000 μέτρα θετικού υψομέτρου. Δουλεύω για αντοχή σε πίστες και διαρκέσεις πολύ παρόμοιες με αυτές που συναντάμε το καλοκαίρι στο Trail. Εκτός από το σκι, κρατάω ελάχιστη δουλειά με τα πόδια στο μονοπάτι που μου επιτρέπει να μην ξεχνάω πώς να τρέχω. Επίσης, αναπτύσσω το vma μου και την οικονομία λειτουργίας.

3. Περάστε χρόνο έξω και απολαύστε τη φύση. Όταν κάνω σκι βρίσκομαι μόνος στα βουνά ή χαμένος στο δάσος. Αυτή η σχέση με τη φύση είναι το βασικό κίνητρο για το άθλημά μου. Με παρακινεί πολύ περισσότερο η ιδέα να περάσω 6 ώρες έξω παρά στη σέλα ενός προπονητή στο σπίτι.

4. Βάλτε τις ώρες. Το σκι είναι τέλειο για να αποκτήσει απαλή αντοχή και μια σταθερή φυσική βάση για το καλοκαίρι. Τέλος, μια μεγάλη έξοδος σημαίνει πολλά Naak για να απολαύσετε