Bij onze laatste update was het team van Expeditie Akor onderweg naar de lodge van Aziz, hun contactpersoon in Resolute Bay. Ze zaten toen in een nogal moeilijke week: ze moesten onder een meedogenloze wind een enorm meer van 85 kilometer lang (Ennadai Lake) oversteken. Op 6 september ging de wind liggen en keerde daarna om, zodat ze met de wind in de rug een dag van 75 kilometer aflegden! Het was veruit de meest efficiënte dag van de expeditie en het team genoot van de morele boost.

Na deze spectaculaire dag kwamen onze vrienden aan in de lodge van Aziz, waar ze zeer vriendelijk werden ontvangen. Op het team wachtte de familie Weber, wiens vader (Richard Weber) verantwoordelijk is voor het begeleiden van alle geplande expedities in de lodge. Van daaruit worden expedities naar de meest grandioze en afgelegen gebieden georganiseerd.

Richard Weber is een avonturier van hoog kaliber die maar liefst zeven keer de Noordpool heeft bereikt. Hij is een van de idolen van Guillaume en Nicolas. Je kunt je voorstellen dat er discussies gevoerd worden over woeste landschappen en mogelijk bijna-doodervaringen. 

Er waren, naast het Expeditie Akor-team, ongeveer 30 mensen in de lodge. De leden van de expeditie gaven op veler verzoek een presentatie over hun project, waarna ze genoten van stevige maaltijden vergezeld van goede rum en bier. Ze waren zelfs voorzien van luxe tenten en een douche. Verwend en verwend, op zijn zachtst gezegd!

Nadat ze hun buik hadden gevuld, hun kleren hadden gewassen en hun spullen hadden verzameld, ging het team regelrecht op weg naar Saskatchewan. Ze reisden naar het Kasba-meer, waar de wind hen opnieuw tegenhield en hen dwong een pauze van twee dagen te nemen. Het is voor het team een ​​gebruikelijk thema geworden om hun expeditie stop te zetten en te wachten tot het weer afneemt.

Nadat ze opnieuw waren begonnen, bereikte het team al snel het Four Corners Stone Monument. Dit monument werd opgericht op het exacte punt waar het Nunavut Territory, de Northwest Territories, Manitoba en Saskatchewan samenkomen. Na een paar stappen in elke provincie en territorium vertrokken ze naar een naamloze rivier die gekenmerkt werd door een steile helling. 

Ze waren in vlakke delen gesneden en gescheiden door watervallen. Ze moesten door het vlakke peddelen en de watervallen overdragen, soms onder extreem uitdagende omstandigheden. Het bos is nu inderdaad erg dicht. Het vinden van paden door zulke immense bossen is een hele puzzel. Het is veilig om te zeggen dat ze misschien met een kano op hun schouders tegen een ruig terrein vechten terwijl je dit leest.

Er wordt verwacht dat het team de rivier op zal reizen naar een hoogte van 425 meter, en vervolgens een andere waterscheiding zal afdalen naar Wollaston Lake in het noorden van Saskatchewan, waar ze op 24 september zouden moeten aankomen. 

De groepsmoraal is keer op keer goed, maar vooral omdat we allemaal weten dat het kanogedeelte bijna voorbij is. Laten we ze (letterlijk) goede wind wensen voor hun laatste 9 dagen kanoën!

Zorg ervoor dat u ons volgt op onze sociale media-accounts, @naakbars om op de hoogte te blijven van het laatste nieuws en foto's van Expeditie AKOR. Lees zeker meer over het team op onze vorige pagina Blog berichten.

Bezoek expeditieakor.com om meer te lezen over de reis van de teams, of volg ze op Instagram @expeditiekor.