Na bijna twee volle weken welverdiende rust zijn onze avonturiers weer klaar om de ski's onder te zetten!

De afgelopen week was uitzonderlijk lang. De mieren begonnen hun poten te kietelen. Hun kleding is schoon en droog, de wonden aan hun benen zijn bijna geheel genezen, hun uitrusting is gerepareerd. De mooie temperatuur (-10 C) en de royale zonneschijn die Resolute de afgelopen week heeft overspoeld, zijn goed voor het moreel.

Het lukt echter niet om de jongens uit hun kleine huis te krijgen: Nicolas is bijvoorbeeld in dertien dagen tijd maar vier keer naar buiten geweest.

Het is veilig om te zeggen dat rust echt hun prioriteit is geweest.

Ze hebben er erg veel zin in om weer te gaan skiën. De ervaring die onze ontdekkingsreizigers eerder hebben opgedaan, is een gamechanger. Ze kennen hun uitrusting en hun lichaam goed, hun persoonlijke grenzen en sterke punten, het terrein en nog veel meer.

Ze weten dat de temperatuur geleidelijk zal stijgen. Volgens de mannen is het over drie weken nul graden en skiën ze in korte broek en t-shirt. De zomer is in de verte voelbaar.

Wat hebben ze in petto voor dit tweede skigedeelte?

Allereerst vliegen de jongens 120 kilometer over de Barrow Strait omdat het ijs dit jaar te snel is ontdooid. Daarom is het onbegaanbaar.

De mannen hadden plannen om maandagochtend te vertrekken. Toch dwong een ondoorzichtige mist die het ijspak bij de landing bedekte, de charterpiloot om terug te keren en een nieuwe afspraak te maken voor dinsdag.

Zodra het avontuur wordt hervat, zullen ze ongeveer een week skiën in het gebied van de ijsberen, nog steeds dicht bij open watergedeelten.

Daarna hebben ze drie weken de tijd om te skiën op ijs dat volgens satellietfoto's van de afgelopen jaren dik zou moeten zijn. In de regio is bekend dat "dik ijs" betekent dat er geen waterpoelen zullen zijn. Dit is een essentiële factor. Zonder waterpoelen verwachten ze omringd te worden door grofweg vijf keer minder ijsberen.

Volgens hun berekeningen zou het hen 33 dagen kosten om Gjoa's Haven te bereiken, de locatie van de tweede bevoorrading.

Hun verwachtingen zijn heel anders dan toen ze voor het eerst vertrokken, vooral vanwege de warmere temperaturen die hen te wachten staan. Het koude weer ligt achter hen. De gemiddelde temperatuur voor het gebied waar ze zich zullen bevinden is -10.

Hoewel de hitte ook andere soorten problemen en gevaren met zich meebrengt: onvoorspelbare open waterpoelen, waterstromen op het ijs, water dat over het ijs sijpelt, en de lijst gaat maar door.

De expeditie zou uiteindelijk, als ze Gjoa's Haven naderen, meer aquatisch moeten worden. Ze hebben hun droogpakken, touwtassen, katrolsystemen en karabijnhaken meegenomen om hun sleeën indien nodig te laten drijven.

Eenmaal in Gjoa's Haven begint een heel nieuw deel van de ervaring: ze zullen hun ski's inruilen voor kano's, en Etienne Desbois en Philippe Vohgel zullen zich bij het team voegen.

Zoals altijd bedankt het team de hele gemeenschap. Ze kunnen alle liefde voelen, en het stimuleert hen om door te gaan met deze monumentale expeditie.

Zorg ervoor dat u ons volgt op onze sociale media-accounts, @Naakbars om op de hoogte te blijven van het laatste nieuws en foto's van Expeditie AKOR. Lees zeker meer over het team op onze vorige pagina Blog berichten.

Bezoek expeditieakor.com om meer te lezen over de reis van de teams, of volg ze op Instagram @expeditiekor.